vrijdag 4 mei 2012

DAG 7

Marokko 4 mei N’KOB   -  ZOUM-ZGUID 

Vandaag ben ik al om 6 uur wakker, veel te vroeg, maar ik voel mij niet 100% goed, ik heb een verkoudheid , keelpijn en geirriteerde luchtwegen.  Dat komt ervan als je de dag ervoor een zeer slechte tip krijgt door de Kashba eigenaar in Merzouga, dat het niet nodig is zich warm te kleden in de woestijn.  Dankzij haar zit ik ermee, maar dat kan er nog wel boven op mijn pijnlijke schouder bij. 
Door het zo vroeg ontwaken heb ik wat meer tijd om mij op mijn gemak klaar te maken. Elk nadeel heeft zijn voordeel.
Na het ontbijt kregen we zoals gewoonlijk een korte briefing, en daarna konden we de motors terug bepakken en onze trip verder zetten.  Tijdens het pakken van de motorfiets, controleer is heel toevallig mijn achterband, want ik heb de indruk dat de noppenband al serieus aan het verslijten is – zeker de laatste 50 kilometer van de trip gisteren.  Mijn moto gaf een loom gevoel in de bochten.  Ik dacht dat dit te maken had met vermoeidheid en de hitte, doch niks was minder waar, er zat een nagel in mijn achterband.  Nog een geluk dat ik dit eens nakijk.
Zoals het een goede motorreiziger betaamt, heb ik een reparatie-setje bij en op nog geen 5 minuten is de klus geklaard.  Dankzij Rudi Denolf. 
Op nog geen 100 meter van het hotel is er een bandenhersteller en de eigenaar is zo vriendelijk om mijn banden terug op druk te zetten.  Ik geef hem hiervoor wat drinkgeld, hij content en ik nog meer.
Zo nu kunnen we dus echt vertrekken. 
Na ongeveer 38 kilometer rijden we door de “Vallée du Draa” , we gaan dus van de ene oase naar de anderer oase , afgewisseld met bergen en rotsformaties die doen denken aan Grand canyon, maar dan op een iets kleinere schaal.

http://www.youtube.com/watch?v=zL3xyzidpIk 
In TIN-ZOULINE, stoppen we even voor een frisse cola en omdat we besloten hebben om een pick-nick te houden, kopen we dan maar een aantal tomaten, broden, blikken makreel en 2 meloenen als dessert.  Hmmm dat wordt smullen.  Na de verfrissing, stappen we terug op, om onze trip richting ZAGORA verder te zetten.

http://www.youtube.com/watch?v=c9I7hlb97j4 
In ZAGORA houden we natuurlijk halt bij “Mohamed Gordito”,  een begrip onder alle off-roaders. 




Na een aantal foto’s waren we klaar, toch moest de eigenaar onze moto’s voorzien van een sticker van zijn shop.  Kwestie van wat extra reclame te maken.  We eten onze pick-nick op zoadat iedereen voldoende op kracht is gekomen om het volgend off-road tripje verder te zetten. 
Net buiten ZAGORA loopt een piste, recht tot in FOUM-ZGUID, goed voor ongeveer 130 kilometer fun in de woestijn en zijn verzengende hitte.  De ondergrond varieeert van stenen en harde ondergrond tot stukken mul en fijn zand, wat de uitdaging des te groter maakt.  

 http://www.youtube.com/watch?v=K7sFqBzrS30

Guy heeft zijn GS 1200 op zo’n stuk met mul zand op de grond “gelegd” en kreeg deze uiteraard niet alleen meer recht.  Frank maakte rechtsomkeer en ikzelf ging te voet hulp gaan bieden.  Toen er plots uit het niets iemand met een brommertje kwam aangesneld.  Hij zag dat het BMW rijders waren en begon spontaan in het Duits tegen ons te spreken , want BMW is Duits hé of niet soms.  Hij zei dat deze piste veel te lastig was voor deze zware motoren, en dat hij een beter stukje wist.  Wij volgen in zijn spoor en inderdaad, de piste is iets minder technisch en beter berijdbaar.  Dank u wel vreemde man. 
De piste is niet super technisch, doch men moet zeer goed opletten , want het gevaar zit in een klein hoekje.  

http://www.youtube.com/watch?v=VL5ppfpV9iU 
Hopelijk duurt deze route niet te lang, want mijn moto is zopas op reserve gekomen en ik wil niet zonder benzine vallen in deze woestijn.  Niet dat dit een groot probleem is hoor, ik heb een darmpje mee en mijn collega’s hebben een grote tank.  Doch na 15 kilometer op reserve te zitten kom ik opeens terecht in een oase , en wat later zie ik een wegwijzer. 



De eerste tekenen van beschaving.  Ik spreek een inwoner aan en vraag hem waar de dichtsbijzijnde pompstation is, en na een 5 tal “Afrikaanse” kilometers is de redding nabij.
Direct mijn tank tot aan het randje laten opvullen en eveneens mijn banden terug op spannig laten zetten en we kunnen verderrijden tot ons hotel dat zich een 5 tal kilometer verder bevindt.
De eigenaar komt uit de lucht gevallen want hij had ons niet verwacht, nogthans was alles op voorhand gereserveerd.  Dan is hij maar onmiddellijk vertrokken om een aantal kippen op de kop te kunnen tikken ,zodat we toch nog avondeten krijgen.

Het hotel stelt niet veel voor, maar zolang we ons kunnen douchen en een bed hebben zijn we al vlug tevreden. 

Momenteel zitten we ongeveer in het meest zuidelijke punt van onze trip, aan de rand van de Sahara.  De hitte is bijna ondragelijk, maar dit nemen we er met plezier bij.  Vanaf nu is het terug naar het noorden te rijden, en hopelijk niet naar de koude !?!?
FILMPJES volgen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten