DAG 13

Marokko 10 mei MOULAY-IDRISS   --- CHEFCHAOUEN  170 km

Na een korte maar goede nachtrust, hebben we ontbijt genomen en direct onze motoren terug bepakt, zodat we klaar zijn om naar het einde van de reis te rijden.  Jammer maar helaas. 

Het is terug al heel warm.  Er heerst een hittegolf in Marokko, zelf de locals vinden de temperaturen aan de hoge kant.  Gisteren is er zelfs een meting van 41° Celsius geregistreed op de motor.

We gaan terug de route aanpassen, we rijden de national richting TETOUAN, tot aan OUAZZANE, om daar rechts af te slaan en via ZOUMI tot in CHEFCHAOUEN te rijden.  Vlak voor we gingen afslaan, stopte er een 4X4 voor ons en raadde ons af om langs daar te rijden aangezien we dwars door het gebied waar "Kiff" en marihuana gekweekt wordt.  Deze man hield voet bij stuk, daarom hebben we besloten om geen risico te nemen en zijn we uiteindelijk tot de geplande route afgereden.  Hierdoor kwamen we als eerst aan in Hotel Madrid, om 12 uur stipt.

Vlug inchecken, douche nemen en daarna op ons gemakje het stad in om iets te eten en natuurlijk om een pak foto's te nemen.  De vorige keer dat we hier waren was het ongeveer 4° en nu is het zeer zonnig en 30° warm.  Wat een verschil.

Samen met Alex, Alex (moustache) , Guido en Gerda zijn we lekker gaan eten.  Eerst werd er gekozen voor een Marokkaanse Salade, daarna viel de keuze op : tagine van vis en kip sishkebab.  Afgesloten met een citroentaart voor Gerda, de mannen kozen voor een munt thee. 

Nu gaan we wat verder slenteren door de medina en nemen nog een pak foto's en voor we het weten zijn we terug aangekomen in het hotel.  Tijd voor een siesta.

Straks gaan we terug het stad in voor ons laatste Marokkaanse avondmaal en daarna een echte Hamam.  Daarna gaan we zeer vroeg in bed kruipen, want morgen moeten we om 5 uur al opstaan zodat we ten laatste tegen 6 uur hier vertrekken, zodat we om 12 uur zeker onze ferry kunnen halen.  En als je weet dat de grensovergang redelijk wat tijd in beslag neemt, willen we goed op tijd zijn. 

Morgen is dus na de ferry een ritje van 130 kilometer naar Malaga waar we onze motoren terug afleveren voor transport richting Belgie.  Wijzelf  nemen rond 19 uur het vliegtuig richting Brussel. 
De prachtige reis is spijtig genoeg afgelopen, maar onze ervaringen en de mooie foto's en filmpjes kunnen ze ons niet meer afnemen. 

Gans de reis is een echte voltreffer geweest, beter dan verwacht.  Als er terug een trip naar Marokko is, ben ik zeker van de partij. 

DAG 12

Marokko woensdag 9 mei:  BENI-MELLAL  ---MOULAY-IDRISS  277 kilometer

Na een zeer goede nachtrust in een zeer mooi 4 sterrenhotel, zijn we na het ontbijt en het bepakken van de motoren vertrokken, doch niet de geplande rit.

We (Alex, Guido, Joost en ikzelf) gaan er nog een extra lusje bijdoen.  Kwestie van de zijkanten van onze noppenbanden ook af te slijten.  :-) 
We rijden dus van Beni - Mellal verder door tot Kasba Tadla, en dan na 22 kilometer rijden we richting E Ksiba en volgende we deze bergpas tot Aghbala .  Ik heb getracht om Joost te volgen, maar na een misschakeling, was de vogel gaan vliegen.  Na een aantal kilometer stond hij langs de kant , waardoor ik de kans had om te zeggen dat hij steeds richting Aghbala moest volgen.  Ok !!! en weg was hij. 

Maar we hebben Joost daarna van gans de dag niet meer gezien?!?!  Volgens iemand aan de afslag Aghbala / Boudil zou een motorrijder rechtdoor gereden zijn ipv de schammele brug links te hebben genomen richting Aghbala.
De rest beslist om de afgesproken route te volgen en tussen Agbhala en El-Kebab (echt waar ik verzin niks) hebben we halt gehouden om te tanken en we hebben daar ook een zeer lekkere tagine met (hang) schapevlees gegeten.  En dit voor slechts 30 DHM , en met drank 58 DHM.  Daar kan je niet voor sukkelen hé. 

Daarna is het richting Khenifra te rijden langs de nationale weg , we rijden deze verder af tot in Mrirt, waar we links afslaan op de R712 richting MEKNES. 
Na ongeveer 177 kilometer over licht glooiende wegen, met lichte , overzichtelijke bochtjes in, besluiten we om eens te stoppen, want de verzengende hitte (34°C) is echt te veel van het goede . 

Na een verfrissing, zijn we klaar om de laatste 30 kilometer af te haspelen richting MOULAY -IRDISS.

Aangekomen, staat er een soort van parkeerwachter ons op te wachten zodat we onze motoren veilig kunnen wegzetten.

Het hotel DIYAR TIMNAY is sober, maar voldoende.  Er is WIFI en airco op de kamers, wat het verblijft er alleen maar beter op maakt. 
Na een verfrissende douche zijn we klaar voor de rest van de avond aan te vatten.  Het avondeten wordt zoals gewoonlijk rond 20 uur geserveerd, wat ons ruimschoots de tijd laat om de buurt te gaan verkennen (en het blog bij te werken.)

DAG 11

Marokko 08 mei  MARRAKECH --- BENI MELLAL 290 kilometer.

Vandaag zijn we terug vroeg opgestaan na een relatief goede nachtrust.  Doch de verkoudheid houdt mij en spijtig genoeg mijn kamergenoot af en toe wakker gemaakt ’s nachts.

Na het ontbijt en de briefing zijn we vertrokken,  door het verkeersgewoel in het al reeds 27° celsius warme Marrakech,  voor het eerste deel van de trip. We rijden nu echt naar het noorden, de natuur wordt alsmaar groener en groener, we passeren de ene bloemenveld na het andere. 

Hier heerst de echte landbouwer.   Na ongeveer 100 kilometer rijden, zijn we aangekomen aan D’IMNI N’IFRI een soort van natuurlijke brug, die bevolkt is door een rits van vogelsoorten: kraaien, duiven, zwaluwen,valken en natuurlijk ook de vogels van de nacht : vleermuizen. 

Tevens kan men kikkers en schildpadden ook tegenkomen.    Deze “brug” heeft zich gevormd door eeuwenlange erosie van de rotsen door het water. 

We hebben gans de brug afgewandeld, over rotsen geklauterd, ..... het was echt de moeite waard.  (zie foto’s)

Naar het schijnt zijn er ook echte dino-voetafdrukken te zien, doch door de hitte zagen we het niet meer zitten om nog eens meer dan 5 kilometer te stappen met onze motorbotten aan.

Na een verfrissende cola zijn we onze trip verdergezet, richting CASCADES D’OUZOUD.  http://nl.wikipedia.org/wiki/Ouzoud 

Daar werden we door “parkeerwachters” een parkeerplaats aangewezen, doch van enige bevoegdheid was geen sprake.  En groot was hun verwondering wanneer niemand van ons bereid was om hun geld te geven.  Vooralsnog stonden we op openbaar terrein, doch zij eisten hiervoor geld.  We gaven niks een kregen een aantal scheldwoorden in de plaats.  

Maar terug ter zake : de Cascades zijn  zeer mooi, doch om helemaal naar beneden te gaan, zagen we niet zitten, blijkbaar is iedereen een beetje vermoeid.  Of is het de plakkende hitte die het hem doet?  Maar de foto’s zijn goed gelukt. 

Na een ijscreme zijn we terug op ons stalen ros geklommen om het laatste deel van de dag aan te vangen.  We rijden via een kronkelende bergpas, rond de Barrage Bin El Ouidane. 

Man wat was dit een tof baantje, lekker wat bochtjes pakken op een zeer goed wegdek.  We hebben ons geamuseerd.  (zie filmpjes) Spijtig dat het weer een beetje bewolkt was, anders zou het nog mooier geweest zijn.  Maar we mogen zeker niet klagen  van het weer,  we zijn echt verwend geweest de laatste dagen.

Na de bergpas was het nog ongeveer 20 saaie kilometers naar het hotel. 

Het hotel mag er echt zijn, mooie tuinen, goede accomedatie en er wordt alcohol geserveerd, waar dan ook gretig gebruik van wordt gemaakt.  Een pintje bier na zo’n plakkend hete dag, doet wonderen.

Het avondeten in het hotel was lekker , doch niks meer

http://nl.wikipedia.org/wiki/B%C3%A9ni-Mellal

DAG 10

Marokko 07 mei   IMLIL -  MARRAKECH  65 kilometer

Vandaag staat de kortste rit van de reis op het programma, wel geteld 65 kilometer.

We zijn Imlil verlaten de tegenovergestelde weg die we eerst gedaan hebben.  En daarna in rechte lijn richting Marrakech.  

http://www.youtube.com/watch?v=QCvSbZNDFt8 

We zijn ginder rond 1030 uur aangekomen.  We konden onze motoren veilig parkeren op de bewaakte parking van het hotel. 

Dus nu inchecken en dan direct Marrakech gaan verkennen.

Het hotel lig op nog geen 150 meter van het welgekende AL Nif plein, waar het steeds een drukte van jewelste is.  Het probleem met je in groep verplaatsen is dat je hier langs alle kanten wordt aangeklampt, door mensen die je willen “helpen” en daarvoor natuurlijk geld willen.  Ten eerste willen we niet geholpen worden en ten tweede geven we geen geld.

Ik stond wat argeloos naar de anderen te kijken tot ik voor ik iets doorhad, een slang in mijn nek gelegd kreeg en de eigenaar mijn fototoestel neemt en foto’s van mijn en de slang begint te nemen.  Na 2 foto’s krijg ik mijn eigendom terug en eist hij 200 DHM voor gans de groep.  Ik zeg dat ik geen foto’s wil, noch een slang in mijn nek en dat ik zeker niet voor de groep betaal.  Hij blijft aandringen en steekt zijn pet uit, ik leg uiteindelijk 20 DHM in de pet en blijkbaar is het niet genoeg, maar als ik dan aanstalte maak om het geld weg te nemen, is het blijkbaar toch genoeg.  Wat een tourist-trap is met dat zeg.

Allez, we gingen de medina eens gaan bekijken, de verkopers zijn niet opdringerig, doch vriendelijk zijn ze ook niet, ja we zijn 1 van de zoveel toeristen die dagelijks langs hun kraampjes passeren.
De mannen uit de groep, beslissen om zich te laten scheren door een barbier in de Medina, wat zeer grondig wordt gedaan, doch dit neem veel van onze tijd af.

Na wat rondslenteren, komen we een pijltje tegen met “le jardin” op.  We dachten van dat willen we wel eens zien, een tuin midden in de Medina!!  Opeens komen we een klein zwart poortje tegen, met vlak daarnaast een bewakingsagent, die ons vriendelijk uitnodigt om binnen te gaan, wat we dan ook doen.  Groot was onze verbazing dat daar inderdaad een tuin was, maar ook dat daar een klassevol restaurant was. 

We hebben dan maar meteen ons middageten daargegeten, waar zeer goed was meegevallen.  Het was zelf zo goed meegevallen, dat we direct een reservatie voor ’s avonds hebben geregeld. 

Na de middag hebben we onze slentertocht in de medina verder gezet, tot we plots door iemand werden aangesproken , hij stelde zich voor als een medewerker van de toeristische dienst, en hij zou ons de leerlooierijen van Marrakech leten zien, want vandaag was toevallig een soort van feestdag aangaande de leerlooierijen.  Na een 5 tal minuten door de medina te zijn gegaan, waren we kompleet onze baan kwijt , maar plots werden we een pakje muntblaadjes in de hand gedrukt en kwam er een tweede man op het toneel, de verantwoordelijke van de leerlooiers die ons wat uitleg ging geven aangaande de verwerking en bewerking van leder.  Zoals je waarschijnlijk weet wordt hiervoor vogelstont gebruikt, wat de muntblaadjes meteen duidelijk maakt. 

Na een spoedrondleiding, werden we in een soort van winkeltje gedropt.  En begon de volgende fase van “hoe trochel ik geld af van een toerist” , we kregen terug een pak nutteloze verkoperspraat, om ervoor te zorgen dat we zeker iets gingen kopen.  Juist Ales had graag een zeer grote lederen reistas gekocht, wat hij uiteindelijk ook heeft gedaan, waardoor we dan allemaal de winkel  verlieten.  Toen er plots de “verantwoordelijke van de leerlooier” en de “medewerker van de toeristische dienst” er weer waren en ze terug zoals gewoonlijk geld vroegen.  Wij zeiden dat we reeds hadden betaald door de reistas te kopen, doch dat wilden ze niet horen;  Uiteindelijk hebben we 10 DHM gegeven , wat niet voldoende was door deze heerschappen.  We zijn dan maar halsstarrig blijven doorstappen de uitgestoken handen blijven negeren en na een 10 tal minuten zijn ze uiteindelijk allemaal vertrokken. 

We zijn dan terug naarons hotel gegaan om ons wat te verfrissen en een uurtje later zijn we terug naar Le Jardin gegaan voor onze avond diner.  Nu was alles voorzien van kaarsjes en dit gaf een zeer romantische sfeer.  Het eten was terug zeer lekker en daarna zijn we nogmaals door de Medina naar het grote plein gestapt.  ’s Avonds staat dit plein vol met eetkraampjes, die allemaal het zelfde serveren, doch volgens de “mensentrochelaars” is het hunne het beste van heel Marrakech. 

Na een douche zijn we moe maar voldaan in ons bedje gekropen.  Ik ben blij dat ik Marrakech heb gezien, maar dit moet voor mij geen 2^de keer.  Het is 1 grote toeristenval, waar men enkel uit is op uw geld,  op gelijk welke wijze, en ze schamen zich daar niet voor. 

Geef mij maar het binnenland van Marokko, veel mooier, veel autentieker en veel memorabler.

DAG 9

Marokko 06 mei  TAROUDANT   - IMLIL  190 kilometer.

Na een zeer goede nachtrust in een zeer mooi sterrenhotel, zijn we na de groepsfoto’,

vertrokken richting Imlil.  Doch omdat het zo’n korte rit is, hebben we besloten een kleine ommetoer te doen richting TALOUINE, de hoofdstad van de saffraan.

Na een 60 tal kilometer zijn we terplaatse, waar we eerst  een “Whiskey Berber “drinken om dan onze saffraan-jacht te beginnen.  Het duurt niet lang of we zijn aan het juiste adres. 

http://www.youtube.com/watch?v=YhkXDJneFjk 

We krijgen eerst een video te zien over de saffraan-oogst en hoe dit exact in zijn werk gaat.  Daarna krijgen we saffraan thee te drinken, wat we natuurlijk niet afslaan,  lekker maar apart van smaak.

Daarna hebben we eens geinformeerd naar de prijs, en aangezien deze zeer goed mee valt, koopt bijna iedereen, 2X 5gram saffraan.  Blij met onze jacht, zetten we onze trip richting Imlil verder.  Om in Imlil te geraken moeten we over TIZI N’TEST, een bergketen met zeer mooie vergezichten en een indrukwekkende natuur.  

http://www.youtube.com/watch?v=J0VyIUjMRN8 

Echt een zeer mooit stukje Marokko dat onder onze wielen passeert.  Het wegdek ligt er niet overal even goed bij, doch de omgeving maakt veel goed.  Man wat is dit mooi.

http://www.youtube.com/watch?v=PwsLRb1Kc8s 

Na een poosje komen we een cafetje tegen en stoppen we voor een verfrissing; 

waarna we het 2 de deel van de TIZ N’TEST afwerken.  Een zeer tof baantje voor de bochtenliefhebbers.  

http://www.youtube.com/watch?v=3XRTvBqUGhA 

Zo rijden we verder tot in Imlil, waar Eve Branson Foundation zijn thuisbasis heeft.

Het hotel ‘Soleil” stel niet veel voor, doch het eten is daar zeer lekker , en de tagine die we voorgeschoteld kregen was 1 van de beste tot nog toe.  Na het eten nog wat napraten en dan het bedje in, want morgen gaan we naar Marrakech.  Benieuwd wat dat gaat geven. 

DAG 8

Marokko 5 MEI FOUM ZGUID  -- TAROUDANT  308 kilometer

Na een zeer slechte nachtrust, het ontbijt binnenwerken en vertrekken richting Taroudant.  Slechter dan dit kan het niet worden.

Na ongeveer 44 kilometer bereiken we het meest zuidelijke punt van de reis, vanaf nu gaat alles omhoog , richting het noorden.  

http://www.youtube.com/watch?v=kJUKJ1blXBo 
 

Na nog eens 25 kilometer komen we voorbij de ene oase na de andere dit zou wel eens het mooiste stukje Marokko kunnen zijn dat we tot nu toe hebben gezien.  Man wat is dit prachtig zeg !!!

http://www.youtube.com/watch?v=AiJgKZzB880 

In Igherm hebben we besloten om een tussnestop te doen, zodat we kunnen eten en wat lekkers kunnen drinken. Een aantal mannen zijn op souveniers gaan jagen en hebben blijkbaar ook gewonnen. 

Na ongeveer 300 kilometer komen we aan in Taroudant, wat heel vroeger de hoofdstad van Marokko was, en het is er aan te zien, wat een prachtige stad: met zeer mooie souks, mooie stadspoorten en stadswallen.  Echt een aanrader.  En als kers op de taart krijgen we een zeer prachtig sterrenhotel ter onze beschikking.  Ik was mijn pakkage van mijn motor aan het nemen, toen er plots iemand van het hotel mijn zware gele zak op zijn schouders legde en mij voorging naar mijn prachige kamer.  Wat een luxe !!! 


http://www.youtube.com/watch?v=0eC7Ws7lXIs

Er waren 2 zwembaden, 2 bars, waar alcohol werd geserveerd.  Dit is zonder twijfel het mooiste hotel dat we gans de trip gaan tegenkomen.  Zeer welkom na het  zeer erbarmelijke hotel de dag ervoor.

Na een lekkere duik in het zwembad zijn we klaar om Taroudant te gaan verkennen.  Aan de uitgang va nhet hotel werden we aangesproken om een rondrit met de paardenkoets te doen, zij zouden ons dan rondleiden naar de winkels van Argan-olie, zilverwaren,.....  Voor 25 DHM per persoon zou hij dit voor ons doen.  We zijn na een korte trip door taroudant, naar de ARAGAN winkel gegaan,

 en daarna naar een zilverwinkel in de souks.  Nadat iedereen de nodige of onnodige aankopen hadden gedaan, namen we afscheid van de “gids” door het 100 DHM te betalen zoals ofgesproken, 25 DHM per persoon.  Doch plost wou hij veel meer geld.  Na een kordate woordenwisseling is hij uiteindelijk vertrokken met 100 DHM.  Afspraak is afspraak. 

In een restaurantje midden op het marktplein van taroudant hebben we ons avondeten genomen, niks speciaal, doch na een lange dag was het best lekker.

Na een 30 tal minuten rondwandelen, komen we aan in het hotel, waar we direct een aantal biertjes bestellen om nog wat na te kaarten over de voorbije dagen.  Daarna is het richting bed om te genieten van het heerlijke bed.  Het mag al eens iets meer zijn hé. 

DAG 7

Marokko 4 mei N’KOB   -  ZOUM-ZGUID 

Vandaag ben ik al om 6 uur wakker, veel te vroeg, maar ik voel mij niet 100% goed, ik heb een verkoudheid , keelpijn en geirriteerde luchtwegen.  Dat komt ervan als je de dag ervoor een zeer slechte tip krijgt door de Kashba eigenaar in Merzouga, dat het niet nodig is zich warm te kleden in de woestijn.  Dankzij haar zit ik ermee, maar dat kan er nog wel boven op mijn pijnlijke schouder bij. 

Door het zo vroeg ontwaken heb ik wat meer tijd om mij op mijn gemak klaar te maken. Elk nadeel heeft zijn voordeel.

Na het ontbijt kregen we zoals gewoonlijk een korte briefing, en daarna konden we de motors terug bepakken en onze trip verder zetten.  Tijdens het pakken van de motorfiets, controleer is heel toevallig mijn achterband, want ik heb de indruk dat de noppenband al serieus aan het verslijten is – zeker de laatste 50 kilometer van de trip gisteren.  Mijn moto gaf een loom gevoel in de bochten.  Ik dacht dat dit te maken had met vermoeidheid en de hitte, doch niks was minder waar, er zat een nagel in mijn achterband.  Nog een geluk dat ik dit eens nakijk.

Zoals het een goede motorreiziger betaamt, heb ik een reparatie-setje bij en op nog geen 5 minuten is de klus geklaard.  Dankzij Rudi Denolf. 

Op nog geen 100 meter van het hotel is er een bandenhersteller en de eigenaar is zo vriendelijk om mijn banden terug op druk te zetten.  Ik geef hem hiervoor wat drinkgeld, hij content en ik nog meer.

Zo nu kunnen we dus echt vertrekken. 

Na ongeveer 38 kilometer rijden we door de “Vallée du Draa” , we gaan dus van de ene oase naar de anderer oase , afgewisseld met bergen en rotsformaties die doen denken aan Grand canyon, maar dan op een iets kleinere schaal.

http://www.youtube.com/watch?v=zL3xyzidpIk 

In TIN-ZOULINE, stoppen we even voor een frisse cola en omdat we besloten hebben om een pick-nick te houden, kopen we dan maar een aantal tomaten, broden, blikken makreel en 2 meloenen als dessert.  Hmmm dat wordt smullen.  Na de verfrissing, stappen we terug op, om onze trip richting ZAGORA verder te zetten.

http://www.youtube.com/watch?v=c9I7hlb97j4 

In ZAGORA houden we natuurlijk halt bij “Mohamed Gordito”,  een begrip onder alle off-roaders. 

Na een aantal foto’s waren we klaar, toch moest de eigenaar onze moto’s voorzien van een sticker van zijn shop.  Kwestie van wat extra reclame te maken.  We eten onze pick-nick op zoadat iedereen voldoende op kracht is gekomen om het volgend off-road tripje verder te zetten. 

Net buiten ZAGORA loopt een piste, recht tot in FOUM-ZGUID, goed voor ongeveer 130 kilometer fun in de woestijn en zijn verzengende hitte.  De ondergrond varieeert van stenen en harde ondergrond tot stukken mul en fijn zand, wat de uitdaging des te groter maakt.  

 http://www.youtube.com/watch?v=K7sFqBzrS30

Guy heeft zijn GS 1200 op zo’n stuk met mul zand op de grond “gelegd” en kreeg deze uiteraard niet alleen meer recht.  Frank maakte rechtsomkeer en ikzelf ging te voet hulp gaan bieden.  Toen er plots uit het niets iemand met een brommertje kwam aangesneld.  Hij zag dat het BMW rijders waren en begon spontaan in het Duits tegen ons te spreken , want BMW is Duits hé of niet soms.  Hij zei dat deze piste veel te lastig was voor deze zware motoren, en dat hij een beter stukje wist.  Wij volgen in zijn spoor en inderdaad, de piste is iets minder technisch en beter berijdbaar.  Dank u wel vreemde man. 

De piste is niet super technisch, doch men moet zeer goed opletten , want het gevaar zit in een klein hoekje.  

http://www.youtube.com/watch?v=VL5ppfpV9iU 

Hopelijk duurt deze route niet te lang, want mijn moto is zopas op reserve gekomen en ik wil niet zonder benzine vallen in deze woestijn.  Niet dat dit een groot probleem is hoor, ik heb een darmpje mee en mijn collega’s hebben een grote tank.  Doch na 15 kilometer op reserve te zitten kom ik opeens terecht in een oase , en wat later zie ik een wegwijzer. 

De eerste tekenen van beschaving.  Ik spreek een inwoner aan en vraag hem waar de dichtsbijzijnde pompstation is, en na een 5 tal “Afrikaanse” kilometers is de redding nabij.

Direct mijn tank tot aan het randje laten opvullen en eveneens mijn banden terug op spannig laten zetten en we kunnen verderrijden tot ons hotel dat zich een 5 tal kilometer verder bevindt.

De eigenaar komt uit de lucht gevallen want hij had ons niet verwacht, nogthans was alles op voorhand gereserveerd.  Dan is hij maar onmiddellijk vertrokken om een aantal kippen op de kop te kunnen tikken ,zodat we toch nog avondeten krijgen.

Het hotel stelt niet veel voor, maar zolang we ons kunnen douchen en een bed hebben zijn we al vlug tevreden. 

Momenteel zitten we ongeveer in het meest zuidelijke punt van onze trip, aan de rand van de Sahara.  De hitte is bijna ondragelijk, maar dit nemen we er met plezier bij.  Vanaf nu is het terug naar het noorden te rijden, en hopelijk niet naar de koude !?!?

FILMPJES volgen

DAG 6

Marokko donderdag 3 mei   MERZOUGA - N'KOB  227 kilometer

Na een korte en vooral koude nacht, zijn er terug een aantal dappere mannen die de kou en het vroege uur trotseren om een mooie sunrise te mogen meemaken.

 Om 5 uur stonden we al op een duin om de nacht te zien overgaan in dag , met Algerije op de achtergrond.

Na het ontbijt , wacht ons terug een kamelentrip van 2 uur .  Amai mijn gat !!!  Letterlijk en figuurlijk.  Honderden kilometers op mijn moto is geen probleem, maar 2 uur op nen kameel is dat wel. 

Terug in de Kashba aangekomen, vlug een douche gepakt en dan het motopak weer aan ,om terug verder te rijden richting N'Kob.  We passeren Risanni, waar het zeer druk is en blijkbaar alle dagen markt is.  We zijn ons een beetje misreden en komen zo in de minder "toeristische" buurten.  Minder mooi, maar veel interessanter.  Zo kan men de echte cultuur letterlijk en figuurlijk opsnuiven. 

Weer moeten we door de woestijn rijden met zijn prachting landschap, maar saaie wegen.  De wegen zijn kaarsrecht, met heel af en toe een flauwe bocht erin.  Daardoor krijg je natuurlijk meer tijd om u te vergapen naar de mooie natuur naast je.  Elke kilometer zie je wel iets dat je zou willen fotograferen, maar dit is onmogelijk omdat we ook nog een pak kilometers af te leggen hebben.

In ALNIF zijn we gestop voor te tanken en iets te eten, want we begonnen terug honger te krijgen.  En dorst , maar dat spreekt voor zich.  Ikzelf heb een camelbak van 3 liter, maar deze raak vlugger leeg dan verwacht.  Maar het is zo warm, dat het heel belangrijk is om veel te drinken.  Je droogt uit voor je het weet hiet in deze woestijnen. 

Na het eten is het nog een 100 tal kilometer rijden tot in Kashba Ennakhile, waar we met open armen werden ontvangen.  En we hadden ook niet anders verwacht.  De mensen zijn zeer gastvrij en uiterst behulpzaam. 
Soms moet je wel een tijdje wachten op je bestelling of ze brengen iets dat je niet besteld hebt, maar dat neem je er met de glimlach bij.  Je bent in Afrika en daar gelden nu eenmaal andere regels en wetten.  Take it or leave it. 

http://www.youtube.com/watch?v=tZGpFt51YVM

Het was terug een zeer warme rit, want verkouling door even met de benen open te zitten op de motorfiets helpt niet echt, want er is een zeer warme wind.  Daarom was het nog zo tof om na een verkwikkende koude douche, een duik te kunnen nemen in een nog kouder zwembad.  Eerst was het fris, maar dat went wel. 

En dan u laten opdrogen in de warme woestijn zon, met een uitzicht vanop een postkaart, en een lekker frisse cola (of een waterken) in de hand en in tof gezelschap.   Wat moet je nog meer hebben?!?!?!

Om 20 uur was het eten voorzien, maar zoals ik in een aantal paragrafen hierboven heb duidelijk gemaakt, is dit eens rekbaar begrip hier in Marokko. 

Eerst was er een groentenschotel met ui, komkommer, tomaat, paprika, olijven en rijst.  En met een zeer fijne, bijna transparante olijfolie.  Zo een olijfolie heb ik nog nooit gehad, man dat was lekker. 

Daarna was er natuurlijk een tagine met kip, ei, pruimen, amandelen en ui.  En dit natuurlijk met het heerlijke Marokkaans brood.  Smullen maar. 

Als dessert kregen we deze keer een zeer lekkere yoghurt met honing. 

voila we kunnen er weer tegen. 

Om de avond volledig af te sluiten kregen we terug een optreden van een bandje die voor ons wat lokale hits ten berde bracht. 

FILMPJES VOLGEN

DAG 5

Marokko Woensdag 2 mei  IMILCHIL - MERZOUGA  320 kilometer

We zijn vrij vroeg in de ochtendkou vertrokken , want we hebben een serieus pak kilometers af te malen.  Want we zijn om 15 uur verwacht in MERZOUGA.

De trip breng ons terug over berg en dal, en het laNdschap wordt als maar mooier en indrukwekkender elke kilometer je afmaalt.  Opeens waan je je in de Grand Canyon, dan weer in een maanlandschap,......

http://www.youtube.com/watch?v=sLzPXFPlFTw

Je neemt wel veel foto's, maar ware impact en afmetingen zijn niet op foto vast te leggen.  Ongeloofelijk. 

http://www.youtube.com/watch?v=m3qaA3pcYQc


Na ongeveer 104 kilometer komen we in een nog mooiere en indrukwekkende omgeving, de welgekende GORGES DU TODRA.  Man wat is dit mooi.  Je wordt er echt stil van. 

http://www.youtube.com/watch?v=RvCk1c1AdIU

Als je eenmaal de GORGES door bent, is het landschap plots omgetoverd van een berglandschap naar een woestijnlandschap, met als gevolg dat de koude bergwind plaats maakt voor een zeer warme woestijnlucht.

's ochtend zaten we nog rond het vriespunt en na een aantal uur stijgt de temperatuur naar de 25 graden. 
van een shock gesproken, zowel voor je lichaam als voor je geest. 
Want wat we nu onder de wielen krijgen is pas echt zoals iedereen marokko zich voorstelt. 
Man wat is dit land divers in alle opzichten.

We rijden door echte marokaanse dorpje waar de kinderen ons ofwel proberen te laten stoppen om te bedelen, ofwel zwaaien ze ons vriendelijk toe en zeer uitzonderlijk krijgen we een kwade blik, met een steen erna.  gelukkig gebeurt dit niet vaak. 

Wanneer we Merzouga naderen, rijden we echt door de woestijn, recht op de Sahara af. 
De temperatuur flirt rond de 30 graden en het landschap wordt nog mooier en maffer.

In Merzouga aangekomen, moeten we ons omkleden, want na de thee en amandelen, zal er een kolonne "schepen van de woestijn" klaar staan voor ons.  We gaan dan op de rug van de kamelen een 2 uur durende trip maken door de Sahara naar een oase om daar dan te eten en te overnachten in een echte nomaden-tent.

De trip op de kamelen was tof, maar na 2 uur deed het poepje redelijk zijn.  Doch terplaatse aangekomen waren alle zorgen vlug vergeten.  In de verte zagen we Algerije liggen.

We zijn met een aantal doorzetters, de hoogste duin opgeklommen en na ongeveer een uur zwoegen en afzien konden we een fantastische sunset meemaken.  Onbeschrijflijk, een foto kan de pracht hiervan onmogelijk weergeven.

Na de sunset, de duin afdelen, wat gelukkig veel vlotter gaat , om dan aan te schuiven aan tafel voor een lekkere tagine , afgesloten met fruit en thee, terwijl er een 4 man sterl "bandje" ons trakteert op Marokkaanse gezangen en getrommel. 

Na een uurtje is iedereen moe maar voldaan in zijn tentje gekropen, want om 5 uur 's ochtends gingen we naar de sunrise gaan kijken.