DAG 10

Marokko 07 mei   IMLIL -  MARRAKECH  65 kilometer

Vandaag staat de kortste rit van de reis op het programma, wel geteld 65 kilometer.

We zijn Imlil verlaten de tegenovergestelde weg die we eerst gedaan hebben.  En daarna in rechte lijn richting Marrakech.  

http://www.youtube.com/watch?v=QCvSbZNDFt8 

We zijn ginder rond 1030 uur aangekomen.  We konden onze motoren veilig parkeren op de bewaakte parking van het hotel. 

Dus nu inchecken en dan direct Marrakech gaan verkennen.

Het hotel lig op nog geen 150 meter van het welgekende AL Nif plein, waar het steeds een drukte van jewelste is.  Het probleem met je in groep verplaatsen is dat je hier langs alle kanten wordt aangeklampt, door mensen die je willen “helpen” en daarvoor natuurlijk geld willen.  Ten eerste willen we niet geholpen worden en ten tweede geven we geen geld.

Ik stond wat argeloos naar de anderen te kijken tot ik voor ik iets doorhad, een slang in mijn nek gelegd kreeg en de eigenaar mijn fototoestel neemt en foto’s van mijn en de slang begint te nemen.  Na 2 foto’s krijg ik mijn eigendom terug en eist hij 200 DHM voor gans de groep.  Ik zeg dat ik geen foto’s wil, noch een slang in mijn nek en dat ik zeker niet voor de groep betaal.  Hij blijft aandringen en steekt zijn pet uit, ik leg uiteindelijk 20 DHM in de pet en blijkbaar is het niet genoeg, maar als ik dan aanstalte maak om het geld weg te nemen, is het blijkbaar toch genoeg.  Wat een tourist-trap is met dat zeg.

Allez, we gingen de medina eens gaan bekijken, de verkopers zijn niet opdringerig, doch vriendelijk zijn ze ook niet, ja we zijn 1 van de zoveel toeristen die dagelijks langs hun kraampjes passeren.
De mannen uit de groep, beslissen om zich te laten scheren door een barbier in de Medina, wat zeer grondig wordt gedaan, doch dit neem veel van onze tijd af.

Na wat rondslenteren, komen we een pijltje tegen met “le jardin” op.  We dachten van dat willen we wel eens zien, een tuin midden in de Medina!!  Opeens komen we een klein zwart poortje tegen, met vlak daarnaast een bewakingsagent, die ons vriendelijk uitnodigt om binnen te gaan, wat we dan ook doen.  Groot was onze verbazing dat daar inderdaad een tuin was, maar ook dat daar een klassevol restaurant was. 

We hebben dan maar meteen ons middageten daargegeten, waar zeer goed was meegevallen.  Het was zelf zo goed meegevallen, dat we direct een reservatie voor ’s avonds hebben geregeld. 

Na de middag hebben we onze slentertocht in de medina verder gezet, tot we plots door iemand werden aangesproken , hij stelde zich voor als een medewerker van de toeristische dienst, en hij zou ons de leerlooierijen van Marrakech leten zien, want vandaag was toevallig een soort van feestdag aangaande de leerlooierijen.  Na een 5 tal minuten door de medina te zijn gegaan, waren we kompleet onze baan kwijt , maar plots werden we een pakje muntblaadjes in de hand gedrukt en kwam er een tweede man op het toneel, de verantwoordelijke van de leerlooiers die ons wat uitleg ging geven aangaande de verwerking en bewerking van leder.  Zoals je waarschijnlijk weet wordt hiervoor vogelstont gebruikt, wat de muntblaadjes meteen duidelijk maakt. 

Na een spoedrondleiding, werden we in een soort van winkeltje gedropt.  En begon de volgende fase van “hoe trochel ik geld af van een toerist” , we kregen terug een pak nutteloze verkoperspraat, om ervoor te zorgen dat we zeker iets gingen kopen.  Juist Ales had graag een zeer grote lederen reistas gekocht, wat hij uiteindelijk ook heeft gedaan, waardoor we dan allemaal de winkel  verlieten.  Toen er plots de “verantwoordelijke van de leerlooier” en de “medewerker van de toeristische dienst” er weer waren en ze terug zoals gewoonlijk geld vroegen.  Wij zeiden dat we reeds hadden betaald door de reistas te kopen, doch dat wilden ze niet horen;  Uiteindelijk hebben we 10 DHM gegeven , wat niet voldoende was door deze heerschappen.  We zijn dan maar halsstarrig blijven doorstappen de uitgestoken handen blijven negeren en na een 10 tal minuten zijn ze uiteindelijk allemaal vertrokken. 

We zijn dan terug naarons hotel gegaan om ons wat te verfrissen en een uurtje later zijn we terug naar Le Jardin gegaan voor onze avond diner.  Nu was alles voorzien van kaarsjes en dit gaf een zeer romantische sfeer.  Het eten was terug zeer lekker en daarna zijn we nogmaals door de Medina naar het grote plein gestapt.  ’s Avonds staat dit plein vol met eetkraampjes, die allemaal het zelfde serveren, doch volgens de “mensentrochelaars” is het hunne het beste van heel Marrakech. 

Na een douche zijn we moe maar voldaan in ons bedje gekropen.  Ik ben blij dat ik Marrakech heb gezien, maar dit moet voor mij geen 2^de keer.  Het is 1 grote toeristenval, waar men enkel uit is op uw geld,  op gelijk welke wijze, en ze schamen zich daar niet voor. 

Geef mij maar het binnenland van Marokko, veel mooier, veel autentieker en veel memorabler.